Wierchowicz: Dowcip z Brukseli...

To paradoksalnie dobrze świadczy o tej partii, gdyż autoironia czy dystans do samych siebie, czy swoich przywódców jest czymś pozytywnym. Tym bardziej, że sytuacja opozycji po wyborach europejskich jest trudna, ale nie beznadziejna. Byłem w Gdańsku na uroczystościach, raczej obchodach, 30. rocznicy wyborów 4 czerwca. Nastrój trochę piknikowy, ale jednocześnie uroczysto-optymistyczny. I żadnej celebry. Wszyscy wielcy Solidarności z lat 80-tych obecni i jakże przystępni, sympatyczni, a ludzie radośni chociaż refleksyjni. 

 

Imponująca liczba wydarzeń w Europejskim Centrum Solidarności. To architektonicznie gmach surowy, trochę groźny, ale w sumie piękny. Świetnie oddaje charakter ruchu „S” i jej sytuację w tamtych latach. Także bardzo funkcjonalny. W ciągu niecałych dwu dni, podczas których tam byłem, z małżonką oczywiście, odbyło się kilkanaście dyskusji, paneli, spotkań z wszystkimi ważnymi w tamtych latach, a także potem. Nie wymienię nazwisk, bo bym nic więcej nie napisał. Szykowałem się na dyskusję Wałęsy z Balcerowiczem, ale tu lekki zawód, gdyż okazała się ona jedynie półgodzinną reklamą z udziałem obu ich książki-debaty spisanej przez Kolendę-Zaleską, która to spotkanie prowadziła. Pozytywnie zaskoczyła mnie mimo to lekkość rozmowy i dowcip tak byłego prezydenta, jak i wydawałoby się kostycznego profesora.

 

Były akcenty lubuskie – dobre wystąpienie na panelu Ruchów Miejskich naszej radnej Marty B-B, aktywny prezydent Nowej Soli Tyszkiewicz. Zapewne było tych akcentów więcej, ale na wszystkim co się tam działo nie sposób było być. Tym bardziej, że zaliczyliśmy świetne muzeum II wojny światowej, położone tuż obok, o które to muzeum toczy wojnę właśnie obecna władza z Wolnym Miastem Gdańsk. Wystawa główna bogata w eksponaty, filmy historyczne, szczegółowe omówienia, a przede wszystkim obiektywna. Niewiele tam, jeżeli w ogóle o żołnierzach wyklętych czy np. Brygadzie Świętokrzyskiej. Jest cała prawda o Zagładzie, także o udziale w niej w sensie pozytywnym, jak i negatywnym naszych rodaków. Zatem, może się ona nie podobać obecnej nacjonalistycznej ekipie rządzącej.  

 

Ale wracam do obchodów. Tuż koło Centrum była tzw. strefa społeczna, a w niej kilkanaście namiotów dużych i małych, a w nich różne organizacje społeczne, organizacje  pozarządowe, ruchy obywatelskie, KOD, miały swoje stoiska zapraszając do dyskusji, wręczając materiały propagandowe itp. Byli wszyscy prócz Obywateli RP, co mnie martwi, gdyż to coraz bardzie znaczący ruch polityczny, składający się z ludzi ideowych, nie godzących się na to, co czynią obecni włodarze kraju. Aby być w polityce trzeba w polityce być. Szlachetna izolacja niczemu nie służy, szkoda tylko zaangażowania ludzi wartościowych. Na przykład idea wysłuchań publicznych kandydatów do Europarlamentu, tak propagowana i realizowana przez Obywateli RP, w ostatniej kampanii wyborczej nie miała żadnego wpływu na wyniki tychże.   

 

Wystąpienie Tuska na Długim Targu było apogeum obchodów. Przewodniczący nie zawiódł. Wlał wiele optymizmu w kilkudziesięciotysięczny tłum, chociaż deklaracji odnośnie swojego udziału nie złożył prócz tego, że jest do dyspozycji opozycji. Chyba jeszcze za wcześnie na bardziej jednoznaczne deklaracje. Obecnie cała opozycja musi się wewnętrznie ułożyć. A pytań jest wiele. Razem czy osobno? Jedna lista czy kilka? Jakie błędy popełniono? Co zrobić, aby ich uniknąć? Wynik ostatnich wyborów dobry, ale okazało się, że to za mało. Więc optymizmu dużo, nadziei jeszcze więcej. Czy jesień może być nasza? Czemu nie?

Komentarze: