W dwa lata odsłonięto całe tysiąclecia. Tak się da tylko w Santoku
Z MIASTA
info. pras./ao
2016-02-16 11:21
93960
Zanim do prac przy kanalizacji w Santoku ruszyły koparki było wiadomo, że to nie będzie zwykła budowa – jak u siebie będą się tam czuć archeolodzy, a prace będą się posuwały wolniej niż gdzie indziej. Dlaczego? Bo tam ziemia kryje historię sprzed tysięcy lat.
Przez dwa ostatnie lata w Santoku operowało gorzowskie PWiK – budowało sieć kanalizacji sanitarnej. Pracę asekurowali specjaliści z gorzowskiego Muzeum – prowadzili badania archeologiczne. W czasie inwestycji badaniami objęto wykopy na odcinku sześciu kilometrów. Efekt? Zarejestrowano ponad dwieście obiektów związanych z osadami i 197 pochówków szkieletowych. Zebrano kilkanaście tysięcy fragmentów ceramiki naczyniowej oraz kilkanaście tysięcy szczątków zoologicznych, botanicznych i ichtiologicznych ze wszystkich zarejestrowanych okresów osadniczych. Osobny zbiór stanowią wyroby metalowe codziennego użytku, elementy uzbrojenia, ozdoby i monety.
Najstarsze z najstarszych mają po sześć tysięcy lat!
Najstarsze odkopane zabytki archeologiczne pochodzą z osady zamieszkiwanej w młodszej epoce kamienia – neolicie (IV-III tysiąclecie p.n.e.). Kolejny okres osadnictwa to czasy kultury łużyckiej. Zebrany materiał pochodzi z początków epoki żelaza – okres halsztacki (około 800-450 r. p.n.e.). Z tego okresu wydobyto ponad 100 obiektów archeologicznych, m.in. wędzarnię ryb. Do znalezisk „łużyckich” dotychczas nieznanych na terenach dolnowarciańskich należy ceramika inkrustowana, której fragmenty odkryto w Santoku. W niewielkim zakresie reprezentowane jest osadnictwo z okresu kultury wielbarskiej (I–III w n.e.). Świadectwem tych czasów jest jama gospodarcza zawierająca częściowo zachowane naczynie gliniane i drobne fragmenty kilku innych oraz szczątki pokonsumpcyjne.
Wczesne i późne średniowiecze w Santoku
W trakcie prac odsłonięto osadę wczesnośredniowieczną – odkryto tam ponad sto obiektów gospodarczych i mieszkalnych. Znaleziono też przedmioty metalowe i kościane, denar krzyżowy z XI wieku oraz osełki filitowe, wykonane z łupku niewystępującego na naszym terenie. W sąsiedztwie osady odkryto 199 pochówków szkieletowych pochodzących z cmentarzyska czasów piastowskich. Części z nich towarzyszył inwentarz w postaci ozdób, monet, uzbrojenia i narzędzi codziennego użytku. Przy jednym ze zmarłych znaleziono ostrogę inkrustowaną srebrem i miedzią, która nie posiada odpowiednika na ziemiach polskich. Przebadany fragment osady, jak i cmentarzyska, funkcjonował w okresie od IX/X do połowy XIII wieku w sąsiedztwie piastowskiego grodu – ówczesnej stolicy kasztelanii santockiej.
Późne średniowiecze to okres funkcjonowania od około XIV do XVI wieku miasteczka Santok. Archeologiczne materiały źródłowe pozwalają wyznaczyć granice tego organizmu miejskiego. Do szczególnych znalezisk z tego okresu należy zaliczyć fragmenty naczyń szklanych oraz odsłonięty na długości kilkudziesięciu metrów fragment średniowiecznej, brukowanej ulicy.
Muzeum Lubuskie w Gorzowie przygotowało wystawę „Santok prawobrzeżny. Badania archeologiczne 2014–2015”. Otwarcie: 19 lutego o 17.00 w Oficynie Zespołu Willowo-Ogrodowego przy ulicy Warszawskiej 35. Wystawa została zorganizowana przy współpracy z Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji (od 19 lutego do 17 kwietnia). Wstęp na wystawę jest bezpłatny.
Komentarze: