Bagiński: Otwierajcie! – radzą internetowi wujowie i ciotki

Do osobliwych zwyczajów okresu pandemii należą dobre rady dla tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji: przedsiębiorców, protestujących, pacjentów i konsumentów. Brzmi nieźle, ale optymizm więdnie, bo ta pomoc to często koło ratunkowe z betonu. Mecenas poradzi, by nie przyjmować mandatu i czekać na wezwanie do sądu, ale Sanepid zablokuje konto komuś innemu. Palących się do rewolucji jest wielu, ale nikt nie chce się zaciągać, bo lepiej przyglądać się z założonymi rękoma. Ten lub inny polityk rzuci hasło, by wbrew zakazom otwierać lokale. To się nazywa zjeść ciasteczko i mieć je nadal: być wśród kontestujących, ale niczym nie ryzykować.

 

Nigdy nie mogłem zrozumieć, dlaczego ludzie bez porażek i umiejętności podnoszenia się z nich, mają czelność doradzać innym, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach. Teraz, jak wiadomo, dobrych wujków i ciotek jest dużo. Swoimi pandemicznymi radami próbują wciskać kwadratowy kołek w okrągły otwór, albo odwrotnie. Wchodzą w buty przedsiębiorców, choć nigdy nie wystawili faktury; radzą otwartą kontestację decyzji władzy, choć sami nigdy się na to nie odważyli. Nigdy nie grali pierwszych skrzypiec w sytuacjach kryzysowych, ale innym radzą bycie „fighterami”. Dla nich liczy się facebookowy fun club oraz „lajki”, które zastępują im prozac. Stąd łatwo do krainy absurdu, by kontestować wszystko, czego efektem może być zdjęcie w sądzie lub przed komendą policji.

 

Czasy są ponure, a rządowe zakazy i nakazy są finezyjne jak młócka cepem, ale święte oburzenie na próbę zapanowania nad czymś, z czym nie radzą sobie kraje zorganizowane o wiele lepiej, jest po prostu głupie. Owszem, każdy może być rządowi wilkiem, ale w skrajnej postaci oznacza to, że kontestować trzeba wszystko. To będzie bieg w tył, który dla ciotek i wujków dobra rada, nadal będzie niewystarczająco skrajny. Każdy z nich, tych ekspresywnych doradców z internetu, wzięty w dwa ognie problemów pandemii, nie wytrzyma nawet połowy tego, z czym dają sobie radę odbiorcy ich komunikatów. Ci adwokaci, doradcy biznesowi, piewcy wolności oraz obrońcy praw obywatelskich, działają brawurowo tylko do czasu, aż jest im to na rękę i przysparza fejmu. Zgodnie z jakąś dziwną regułą, celebryci wiedzą więcej i lepiej, choć koszty ponoszą zwykli ludzie.

 

I wreszcie akcja szczepienia. Wiatr nie wieje władzy pod narty, a może nawet głównie w plecy, ale powodzenie tej akcji leży w interesie nas wszystkich. Nie warto więc słuchać wujków i ciotek „samych zło”, którzy mają kosę z władzą. Oni są rockandrollowo wyluzowani i czekają na wpadkę, a przecież tu nie chodzi o kopanie się po kostkach. Niby chcą dobrze, lecz nie od dziś wiadomo, że wszystko co po „ale” nie ma wartości. Z powyższego wynika, że jedziemy na jednym wozie, ale niektórzy ciągle marudzą, napuszczają i masturbują swoją wyobraźnię wizją zmiany władzy. Pokusa wydaje się oczywista: władza radzi sobie tak sobie. Pytanie jest innego rodzaju: czy wujkowie i ciotki z opozycji poradziliby sobie lepiej? 

 

Walutą, którą płaci się w czasach Covid-19 są emocje i uwaga: umiejętność ich wywoływania oraz utrzymywania atencji innych. Wszystko inne się nie liczy i tak było, odkąd sięgam pamięcią. Frapujące jest to, że przysłowie: „Mądry Polak...”, nadal jest aktualne. Sam mam duszę rewolucjonisty, wie o tym każdy z którym miałem przyjemność rozmawiać, ale krytyka wszystkiego nie ma sensu. Nie zamierzam być po stronie tych, którzy budują stracha na ptaki, ani po stronie tych, którzy budują z czegoś świętą ikonę. Wujkowie i ciotki, dajcie sobie spokój z radami, za które nie ponosicie konsekwencji.

Komentarze: